info[at]nsec.ir
(+۹۸)-۳۱-۳۳۹۱۵۳۳۶

پیام دکتر منشئی، استاد دانشگاه صنعتی اصفهان

دکتر محمدحسین منشئی، استاد دانشکده برق و کامپیوتر و از همکاران ایشان متن زیر را در مورد آخرین دیدار با دکتر برنج‌کوب منتشر نموده‌اند.

متن پیام ایشان به شرح زیر است:

 

تسلیت واژه کوچکی است. اصلا چه تاریک شده این روزها صنعتی. پارسال دکتر علی مرادی و امسال دکتر برنجکوب. تا وقتی دانشجوی صنعتی بودم، دکتر برنجکوب یک دانشجوی دکتری در محضر دکتر عارف و دکتر سعیدی و الگویی دور و دست نیافتنی برای من. چند سالی که مقدّر شد که برگردم، یک همکار صمیمی، صبور، محترم و متعهد که "هیچ" خاطره تلخی برایم باقی نگذاشت. افتخار همکاری در چندین پروژه با ایشان و خاطرات فراموش نشدنی، که این اواخر در کمیته برنامه ریزی ۴۰ سالگی دانشگاه، دیگه خیلی زیاد شده بود. اصلا نمیتونستم بفهمم یک انسان بیمار با این شرایط، چطور اینقدر نسبت به کارش میتونه تعهد داشته باشه.  باید ساعتها نوشت برای دکتر عزیز. اما امشب فقط یک خاطره از ذهنم میگذره. دیدار آخر. سه هفته پیش بود، که با پنج نفر از همکاران دانشکده به عیادتشان رفتیم. نسبت به ۲ ماه قبل در بیمارستان الزّهرا، که با دکتر فانیان سعی کردیم کمی با هم بخندیم و بهشون روحیه بدیم، بسیار ضعیف تر شده بودن. بحث سیاست و امنیت و آپا و دانشجویان دکترا و ... شد. خواستم فضا را تغییر بدم. گفتم: دکتر جان بریم سر همون مباحث فرهنگی خودمون! یکی از همکارها چند خطی براشون نوشته بودن و آرزوی سلامتی.  دکتر که دیگه بریده، بریده صحبت میکرد، به سختی غزل زیر را از اول تا آخر برامون زمزمه کردن:

هله نومید نباشی که تو را یار براند/گرت امروز براند نه که فردات بخواند

در اگر بر تو ببندد مرو و صبر کن آن جا/ز پس صبر تو را او به سر صدر نشاند

و اگر بر تو ببندد همه ره‌ها و گذرها/ره پنهان بنماید که کس آن راه نداند

نه که قصاب به خنجر چو سر میش ببرد/نهلد کشته خود را کشد آن گاه کشاند

چو دم میش نماند ز دم خود کندش پر/تو ببینی دم یزدان به کجا هات رساند

به مثل گفتم این را و اگر نه کرم او/نکشد هیچ کسی را و ز کشتن برهاند

همگی ملک سلیمان به یکی مور ببخشد/بدهد هر دو جهان را و دلی را نرماند

دل من گرد جهان گشت و نیابید مثالش/به کی ماند به کی ماند به کی ماند به کی ماند

هله خاموش که بی‌گفت از این می همگان را/بچشاند بچشاند بچشاند بچشاند

 

جای شما همیشه خالیه دکتر. در پناه حق برای همیشه.